Het Bonnetje: 'Ik leef van de bijstand en geef 15 euro per week uit'

Elke dag naar de super om de hoek en alleen maar A-merken inslaan, of één keer per week alle koopjes af? In de rubriek Het Bonnetje spreken we elke week met een gewone (of iets minder gewone) Nederlander over zijn of haar supermarktstrategie.

Wie: Marith (24)
Verdient de kost als: leeft op het moment van een bijstandsuitkering
Waar: Zwolle
Woont: alleen

Mariths bonnetje
Broccoli 1,50 euro
Tauge 0,11 euro
Champignons 1,02 euro
Sinaasappelen 0,40 euro
Krieltjes 0,47 euro
Gember 0,25 euro
Tomaten roma 0,16 euro
Bananen 0,24 euro
Sperziebonen 0,39 euro
Totaal: 4,55 euro
Dat zijn kleine prijsjes, Marith!

"Ja, want ik ga elke week naar de markt! Als ik groenten en fruit bij de Lidl koop, blijft er altijd veel over en dat moet ik dan weggooien. Dat vind ik zonde. Ik doe het zo: elke vrijdag kijk ik wat ik nog in huis heb en wat ik die week wil eten. Dan ga ik naar de markt en haal ik precies wat ik nodig heb. Ik ga ook nog eens naar de goedkoopste marktkraam van Zwolle."

Slim! En wat heb je ervan gemaakt?

"Met het eten op dit bonnetje maakte ik noedels met champignons, taugé en broccoli, wraps met tomaat en falafel, en rijst met kerrie en boontjes. Vaak geef ik op de markt zo'n 5 euro uit, en de rest haal ik bij de Lidl. Dat is ongeveer een tientje, en dus eet ik vaak van maar 15 euro per week!"

Is je zuinigheid een sport, of pure noodzaak?

"Allebei. Ik leef van een bijstandsuitkering. Aan het begin van de week pin ik 40 euro, en daar doe ik de hele week mee. Dat is goed te doen. Ik leef alleen en ik hoef dus alleen mezelf te onderhouden. Wc-papier en dat soort dingen koop ik in bulk. Ik moest halverwege mijn studie noodgedwongen stoppen vanwege gezondheidsklachten, en dus ging ik van een studenteninkomen naar een bijstandsuitkering. Dat is bijna hetzelfde."

"Ik heb eigenlijk altijd van weinig rond moeten komen, en lastig is het dus niet. Maar ik mis weleens echte Coca-Cola, of een lekkere to-gokoffie op het station. Ik maak ook andere keuzes dan toen ik nog studeerde. Een pakje noedels van 25 cent als avondeten; dat doe ik niet meer."Waarom kun je niet niet werken?

"Ik heb een bipolaire stoornis en op dit moment veel psychische klachten. Afgelopen zomer werd het me te veel. Te veel prikkels en paniek. Ik ben dus gestopt met mijn opleiding verpleegkunde. Binnenkort hoop ik te beginnen met vrijwilligerswerk, en ik denk dat ik iets met ouderen wel leuk vind om te doen! Hopelijk kan ik snel mijn studie weer oppakken. Ik vind het wel verschrikkelijk dat ik van de bijstand leef. Niet omdat het geld zo weinig is, want met die 1.000 euro per maand kom ik met wat passen en meten prima rond, maar het idee dat andere mensen met hun belasting mijn inkomen betalen vind ik erg. Ook al heb ik zelf altijd belasting betaald. Dankbaar ben ik wel, want ik had niet geweten hoe het anders zou moeten. Ik kan nu echt niet werken, en door mijn ziekte heb ik hoge zorgkosten."

Geniet je een beetje van die vrije tijd?

"Ik heb elke dag behandeling en ik moet veel regelen. Ik heb eigenlijk helemaal geen tijd om dagjes uit te gaan en leuke dingen te doen! Je moet alles verantwoorden, overal achteraan gaan. In het weekend doe ik leuke dingen die gratis zijn. Wandelen, met vrienden afspreken, poolen. Dat kost niks!"