Studenten ontwikkelen mouw waarmee je taal kunt voelen door trillingen

Een team studenten van de TU Eindhoven heeft een mouw ontworpen waarmee mensen elke vreemde taal kunnen voelen en begrijpen. De mouw kan een uitkomst zijn voor mensen die doof zijn.

Team HART werd vorig jaar september opgericht en bestaat inmiddels uit twintig studenten. Vrijdag presenteren ze het prototype van de mouw. Maar hoe werkt deze precies?

De sleeve zet tekst, in welke taal dan ook, om in trillingen. De studenten hebben hiervoor een speciale triltaal ontwikkeld, die is gebaseerd op de 39 verschillende klanken die de Engelse taal bezit.

Een computerprogramma zet de geschreven tekst om in het Engels en vervolgens in klankeenheden. Die worden op hun beurt weer omgezet in trillingen. "Elke klank heeft zijn eigen trilling. Vervolgens wordt het patroon geprojecteerd op je arm", vertelt teamlid Lisa Overdevest.

'Triltaal leren is niet moeilijk'
Gebruikers moeten de taal wel eerst leren. Volgens Overdevest is dat niet heel lastig. Zij kreeg het onder de knie door een maand lang elke twee dagen een uur te oefenen. "Het leren van de klanken gaat heel snel. Binnen tien minuten kun je tien verschillende klanken leren."

Maar wanneer je alle 39 klanken uit je hoofd kent, ben je er nog niet. "Sommige woorden worden anders uitgesproken dan hoe ze worden geschreven, bijvoorbeeld het Engelse woord phone. Het moet in je hoofd dan nog wel logisch worden dat het om een telefoon gaat. Daarom moet je het blijven herhalen. Op een gegeven moment ga je dan de trillingen vanzelf onbewust interpreteren."

De mouw is vooral een uitkomst voor mensen die doof zijn, zegt Overdevest. Zij kunnen dan al voelende hun gesprekspartner verstaan, ook als diegene niet in het zicht staat. Dat is bij liplezen of gebarentaal wel noodzakelijk.

Daarnaast is er volgens Overdevest nog een ander groot voordeel. "Bij gebarentaal moeten twee personen de taal kennen om met elkaar te kunnen communiceren. Met de sleeve hoeft maar één persoon de taal te kennen."

Duurt nog wel lang
Het team hoopt dat het in de nabije toekomst mogelijk wordt om gesproken taal direct om te zetten naar trillingen, zonder dat daarvoor de Engelse klanken nodig zijn. Daarvoor moet kunstmatige intelligentie in het ontwerp worden geïntegreerd, waar de studenten nu aan werken.

"Op dit moment duurt het nog wel lang voordat gebruikers de klanken horen. Per woord kost het ongeveer twee seconden. We hopen dat dit binnenkort een stuk sneller kan", vertelt teamlid Robin van Hoorn.

Het studententeam wil uiteindelijk nieuwe menselijke zintuigen creëren of bestaande verbeteren. In dit geval gaat het om spraak, maar mogelijk behoren beelden of geuren in de toekomst ook tot de mogelijkheden.