Asielzoekers in 'aso-azc' plaatsen is juridisch slecht onderbouwd

Het plaatsen van asielzoekers in een Extra Begeleiding en Toezicht Locatie (EBTL), ook wel 'aso-azc' genoemd, is juridisch niet goed onderbouwd, schrijft NRC op basis van een wetenschappelijk artikel in het Nederlands Juristenblad (NJB).

Asielzoekers die overlast geven in gewone azc's, bijvoorbeeld omdat ze ruziemaken, agressief zijn, discrimineren, of vernielingen aanrichten, worden sinds eind 2017 opgevangen in EBTL's. Daar worden ze onderworpen aan een streng regime.

De asielzoekers moeten zich twee keer per dag melden, mogen slechts twee uur per dag de buitenlucht in naar een omheind en bewaakt stuk gras, en moeten een dagprogramma volgen. Asielzoekers die de EBTL verlaten, zoals in een gewoon azc wel mag, worden bij terugkomst geweigerd en verliezen hun recht op opvang.

Duidelijke wettelijke grondslag ontbreekt
Volgens een wetenschappelijk artikel in het NJB ontbreekt een duidelijke wettelijke grondslag voor sommige van deze maatregelen en is het lastig voor de asielzoekers om hun weg naar de rechter te vinden, schrijft NRC. Daarbij is het onduidelijk aan welke criteria iemand moet voldoen om overgeplaatst te worden naar een EBTL. In het NJB-artikel staat dat dit leidt tot "dominerende, willekeurige, machtsuitoefening".

Universitair hoofddocent en auteur van het NJB-artikel, Lieneke Slingenberg, laat aan NRC weten dat de wet "geen duidelijke bevoegdheid" geeft om asielzoekers over te plaatsen naar een EBTL en vervolgens te eisen dat zij zich twee keer per dag melden. De maatregel dat asielzoekers de locatie niet mogen verlaten is volgens haar gebaseerd op een wetsartikel dat niet daarvoor bedoeld is.

Asielzoekers die hiertegen in beroep willen gaan moeten een procedure tegen het COA en een procedure tegen de staatssecretaris van het ministerie van Justitie en Veiligheid voeren. De zaak hoeft echter niet binnen een bepaalde termijn behandeld te worden, waardoor dat vaak pas gebeurt wanneer de asielzoeker de locatie al heeft verlaten.